Op het hoogtepunt van een fusie- en overnamegolf eind jaren negentig schrijven Campbell & Sadtler (1998) over het kleine aantal fusies waarbij toegevoegde waarde voor zowel de verkopende als de kopende aandeelhouders wordt gecreëerd. Zij komen dan ook tot een standpunt waarin het afstoten van bedrijfsonderdelen (1-1=3) net zo logisch is als het aantrekken van bedrijfsonderdelen (1+1=3). Verklarende factoren hierbij liggen in de ontstaansgeschiedenis van grote gediversificeerde multibusiness multinational ondernemingen, waarbij het merendeel van de hoofdkantoren meer waarde vernietigt dan dat zij toevoegt.
Bron: Campbell, A. & Sadtler, D. (1998). Corporate Breakups. Strategy & Business, 12, 64-73.
