Interne (of horizontale) differtentiatie en interne specialisatie zijn twee hoofdvormen van taakverdeling.
Interne (of horizontale) differentiatie
Interne (of horizontale) differentiatie is arbeidsverdeling naar fasen van een bewerkingsproces ofwel naar de aard van de handelingen die moeten worden verricht. Deze vorm van verbijzondering leidt altijd tot een functionele indeling (F) van de te verrichten activiteiten. Omdat processtappen of bewerkingsfasen verzelfstandigd worden in functies, afdelingen of subafdelingen kan de samenhang verloren gaan. Om dit te herstellen is onderlinge afstemming noodzakelijk. Die afstemming kan onder meer bereikt worden met de coördinatievoorzieningen overleg en planning.
Interne specialisatie
Interne specialisatie is arbeidsverdeling naar de doelstelling van de te verrichten handelingen; dat wil zeggen naar product, marktsegment of geografische plaats. Deze vorm van verbijzondering leidt tot de product- (P), geografische (G) of markt- (M) indeling van de te verrichten activiteiten. Omdat een samenhangend geheel van taken dat nodig is om een product te fabriceren, een dienst te leveren of een deelmarkt te bedienen verzelfstandigd wordt tot een afdeling blijft de natuurlijke samenhang in principe behouden. De vorm van de arbeidsverdeling is afhankelijk van de omvang van het bedrijf en de aard en spreiding van de werkzaamheden die worden verricht.
